Metinden:

– “Rüyaydı bunlar Vanya!” dedi Nataşa.

-“Rüya olan ne?”

-“Hepsi. Bu yıl olup biten her şey… Ah, neden senin mutluluğunu da mahvettim?”

-“Gözlerinden; ‘Halbuki ömrümüzün sonuna kadar mutlu olabilirdik’ düşüncesini okudum.”

Hepsi dört satır kadar uzunluktaydı ama tesir ettiği etki göründüğünden büyüktü. Muhtemelen kendi halinde saadetle yaşamlarını süren yoksul insanların iyi niyetli olmayanlarla süregelen mücadelesinden veya küçük bir kızın kısacık ömründe belki bir düzine insanın tüm hayatında yaşayabileceği keder ve bunun sebep olduğu dizginlenemez gururu hissetmektendi. Ya da bir aşkın yanıt bulamamasına rağmen dostane niyet ve özveriyle aşkın ait olduğu o kişinin refahı için gösterdiği çabaları izlemekten; veya aynı insana gönül veren iki genç kadının birbiri ile çatışmak yerine kurdukları sonsuz empati ile belki de bunu hak etmeyen o insanın mutluluğu için kendilerini feda etmeye hazır olmalarını anlamaktı.

Bu eseri okumak ezilenlerin ve zalim olanların psikolojik dünyasına doğru bir yolculuğa çıkmak gibi.